Szpital [v]

Tsunder

-żywą istotę, pełną życie, i energii wystarczającej jak na jej małe ciało

Versus

-Co sądzisz o robakach?

Tsunder

-są to stosunkowo małe istotki, tak jak my, możemy być mali dla czegoś, co znajduje się poza naszym rozumieniem

Versus

Robak zszedł z palca poszedł w swoją stronę.

-Dlaczego miałbym cię tego nauczyć?Jeżeli ma ci to posłużyć do rośnięcia w siłę do zemsty do cię tego nie nauczę

Tsunder

popatrzyłem na versusa trochę zdziwiony
-nie mam zamiaru, rosnąć w siłę, dzięki czemuś, co pozwala zrozumieć wszystko wkoło... ja tylko chce to zrozumieć...zrozumieć ludzi, zrozumieć umysł, zroumieć SIEBIE SAMEGO...

Versus

Uff już myślałem że będzie mówił o jakiś niepojętych rzeczach w takim razie ok,,

-Słuchaj Tsunder medytacja jest jak odkrywanie siebie.Zdziwiłem się że ktoś będzie mnie oto prosił więc słuchaj.Medytacji nie da się nauczyć,medytacje da się jedynie praktykować więc dam ci rady.Musisz umieć absolutnie wyciszyć swój umysł,musisz nie zwracać uwagi na nie potrzebne myśli które jedynie robią ci bajzel w głowie,gdy będziesz umiał to zrobić będziesz mógł to nazwać medytacja

Spojrzałem poważnie na Tsundera.

-Czuje w tobie smutek co się stało?

Tsunder

spojrzałem smutno na Versusa...
-chodzi o konohę..przed chwilą dowiedziałem się że konoha została zrównana z ziemią...

Versus

-Miałeś tam bliskich prawda?

Tsunder

-gorzej...ja urodziłem się, i dorastałem w konoha...a nie w kumo...

Versus

Na mojej twarzy pojawiło się zdziwienie.

-Yy to dlaczego jesteś w Kumo?Skoro urodziłeś się w Konoha powinieneś tam być ninja raczej...dlaczego przeniosłeś się tutaj?

Tsunder

-ehh..posłuchaj...do 8 roku życia, miałem spokojne życie ze swoim całym klanem...a moim najlepszym przyjacielem był mój 20 letni brat. ale wszystko zaczęło się psuć, gdyż ojciec wpadł w kłopoty finansowe, i osoby, którym te pieniądze był winien, zaczęły przyciskać go do muru...po dwóch latach...w środku nocy moja rodzina została zaatakowana...-odwróciłem wzrok na okno, spoglądając na ściemniające się niebo, tak naprawdę tylko po to by Versus nie zobaczył moich łez...-tylko ja i mój brat przeżyliśmy...

Versus

Nagle z moich ust padają słowa które mogą zranić Tsundera.

-I co zamierzasz z tym zrobić?Powinienem powiedzieć "Przykro mi" ale wole wiedzieć co zamierzasz z tym co zrobić

Nagle:

-Nie płacz łzy to jedynie smutek który zazwyczaj nie daje spokoju innym myślom

Tsunder

-nic nie szkodzi... nie spodziewałem się współczucia ale dzięki...a co do twojego pytania...miałem zamiar udać się do konohy, by powęszyć w sprawie tej rzezi...-myśle o tym mocno, więc Versus, przy swoich umiejętnościach sam "widzi" moje myśli...zgwałcone, i pozabijane kobiety...rozszarpane zwłoki mężczyzn...gigantyczne jezioro krwi...płonący dom...i 2 chłopców, stojących tuż przed tym...wpatrujących się z przerażeniem w trupy swojej rodziny...
zaciskam powieki, przełykając łzy i staram się mówić dalej.
-ale teraz, gdy konoha została zniszczona jakieś "akatsuki" i Peina na ich czele...wszelkie ślady się urywają...wszelkie możliwości...ale pojawiła się właśnie nowa nadzieja, którą jesteś TY! gdybyś pomógł mi w praktykowaniu medytacji, mógł bym znaleść jakiś trop, by dowiedzieć się, co tak naprawde, stało się tamtej nocy...nie by dokonać zemsty...ale by się dowiedzieć...

Versus

Lekko zburzony słowami Tsundera od razy oprowadzam się do ładu

Tsunder stracił rodziców,ja nie wiem jak to jest ich posiadać więc muszę mu pomóc,nie mogę patrzeć jak inny cierpią trzeba mu pomóc aby dowiedział się prawdy.

-Tsunder powiedziałeś słowo "współczucie" ja nie mam zamiaru ci współczuć(powiedziałem to zadanie jakby miałbym wywalone na historie Tsundera,odpowiedziałem bardzo zimno)

Wskazałem na niego palcem.

-Gdy wyzdrowieje obiecuję POMOGĘ CI W ODNALEZIENIU TWOJEJ PRAWDY.Obiecuję że zedrze z ciebie ten smutek,dowiemy się co się stało tamtej nocy i ja mam zamiar ci pomóc rozumiesz?Nie idziesz sam przez życie które spowoduję że gdy upadniesz podam ci rękę,gdy stracisz nadzieje dam ci nową,będę dawał ci światło tam gdzie ciemność będzie pokrywać cie całego.

Tsunder

całkowicie zdziwiony postawą Versusa, przypomniałem sobie, że to samo mówił mi mój brat...już chcę powiedzieć "dziękuję"...ale poco, skoro versus wie o mojej wdzięczności...
-współczuciem, można kogoś zranić bardziej, niźli ciszą która w takich chwilach może być złotem, cenniejszym od srebrnych słów...-przerwałem na chwile bo odetchnąć.
-będę wdzięczny za twą pomoc, w jakiej by nie była postaci.